De woning is te klein, dat betekent een aanbouw aan de achtergevel over de volledige breedte van het hoofdhuis. De woning is oorspronkelijk gebouwd in een systeem van holle baksteen vloerelementen op de eerste verdieping. We kunnen dus niet zo maar een achtergevel over de volledige breedte openbreken om meer ruimte te maken.

Het leuke aan ontwerpen is dat we soortgelijke technische beperkingen juist om kunnen ‘denken’ of ‘draaien’ naar iets wat we wél goed kunnen gebruiken.

Een achtergevel volledig van glas ligt voor de hand, dat geeft vanuit alle woonruimten beneden zoals keuken, zitkamer en eetkamer zicht op de tuin, en andersom. Echter kan te veel glas er ook voor zorgen dat je het gevoel hebt overal in de kijker te zitten.

Een aanbouw van dit formaat zorgt ook voor een groot vloer- en plafond oppervlak. Hoe houden we dit leefbaar en gezellig met een grote open ruimte?

Dit is een mooi voorbeeld waar architectuur en interieur samen komen.

Door het plaatsen van een zorgvuldig uitgekiende roomdivider met haard creëren we een afscheiding tussen zitkamer en eetkamer. Links en rechts van de roomdivider kijk je vanaf de bank toch de tuin in, of door de haard. In deze divider zit ook draagconstructie verwerkt voor het opvangen van de eerste verdiepingsvloer. Dus geen willekeurige kolommen in het zicht waar je onhandig omheen moet lopen. De vloer in de zitkamer is van hout en stopt bij de roomdivider, dit is een subtiele afscheiding van een ruimte zonder muren te gebruiken.

De woonkeuken is de grote centrale plek op de beganegrond. Om de ruime keuken met kookeiland en kastenwand als zone te definiëren zonder gebruik van wanden hebben we gekozen om de ‘afscheiding’ te zoeken in het plafond. Het plafond is verlaagd en bestaat uit rechthoekige houten latten. Dit is een knipoog naar de houten schrootjes plafonds uit de jaren ’60-’70 die toen veel werden gebruikt in deze buurt. De verlaging in het plafond creëert een zone omdat er en een hoogteverschil zichtbaar is en door toepassing van een ander materiaal.

We lossen er ook een bouwkundig ‘probleem’ mee op. De verdiepingsvloer wordt gedragen door een flinke stalen balk. We konden ook kiezen om deze balk te verwijderen en het plafond vlak te maken. Qua kosten niet interessant omdat het verwijderen van de balk nogal wat bouwkundige consequenties met zich mee bracht. We hebben gebruikt wat we hadden en dit juist gebruikt om een beter plan te maken.

Het houten latten plafond loopt van binnen naar buiten onder het overstek. Dit zorgt voor een visuele vergroting van de binnenruimte. Het overstek buiten zorgt voor een altijd aanwezige zonwering. De aanbouw staat pal op het zuiden en vangt veel zon in de zomer. Door dit overstek blijft het zelfs in de zomer koel. In de winter schijnt de zon door de lage stand naar binnen en zorgt voor gratis warmte.

Het verlaagde houten plafond is een opdikking onder de houten balklaag van de dakvloer van de aanbouw. In deze dikte hebben we de gordijnrails verwerkt. Aan de buitenzijde zit een horizontale aluminium lamellen zonwering die voor extra bescherming tegen de zon zorgt in de zomer. Het is een zorgvuldig uitgekiend detail en maakt dit tot een zeer geslaagd ontwerp.

Dit project is in samenwerking met Danielle Verhelst Interieur uit Breda ontworpen. Echt een mooi voorbeeld van hoe architectuur en interieur samen horen te komen in een project.

Fotografie door Joseph Briaire Photographer uit Breda.

Interieur door Stefan Martens Maatwerk in Interieur uit Breda.